Twee dagen varen over de machtige Mekong. Het klinkt mij als muziek in de oren. Als ik op internet ga zoeken naar ervaringen over de tocht met de slowboat van Thailand naar Laos, kom ik echter tegenstrijdige verhalen tegen. De een vindt het fantastisch, de ander één groot drama (want: een te volle boot en houten kont). Er zit niets anders op dan zelf de proef op de som te nemen. Benieuwd naar mijn ervaringen op de slowboat?
“Na een lange ochtend, die zich grotendeels afspeelt bij de douane van Laos, stap ik vol verwachting aan boord van de slowboat. Terwijl ik me nestel op een comfortabele autostoel, kijk ik toe hoe de boot langzaam volstroomt met een gemêleerd gezelschap van medereizigers. De reisvlinders fladderen enthousiast door mijn buik. Eindelijk ga ik voor het eerst kennismaken met Laos, het land waar ik zoveel positieve verhalen over heb gehoord. Al snel blijkt dat er niet genoeg zitplaatsen zijn voor het aantal passagiers. Geen probleem, want binnen no time komen er een paar Laotianen aangesneld met extra automeubilair. Zodra de circa 100 mensen en een hond zich hebben geïnstalleerd, vaart de tjokvolle boot twee uur later dan gepland in een aangenaam tempo de machtige Mekong op.
Onderweg vergaap ik me aan het adembenemende landschap dat langzaam aan me voorbij trekt. Alsof ik door een ansichtkaart vaar. Langs witte strandjes met zwaaiende kinderen en wuivende palmen. Groene karstgebergten, badderende waterbuffels en slaperige dorpjes aan de oever. Kleurrijke bootjes en fanatieke vissers aan de waterkant. Af en toe wijkt de boot uit voor hoge rotsblokken die uit het kolkende water oprijzen. In de boot heerst een laid-back-sfeertje. Mensen lezen, kletsen, kaarten, fotograferen, drinken whiskey of staren net als ik naar buiten.
Als de kapitein richting de oever vaart, schrik ik wakker uit mijn dagdroom. Deze onaangekondigde tussenstop brengt me even in verwarring, tot ik een bepakt en bezakt gezin de boot in zie klimmen. Als ze een plekje hebben gevonden in de machinekamer, zet de kapitein weer koers richting Pakbeng. Tegen de avond zetten we voet aan wal in dit kleine dorpje aan de oever van de Mekong. Pakbeng leeft vooral van toeristen die hier overnachten tijdens een tussenstop met de slowboat. Het dorp telt een aantal restaurants en guesthouses, maar verder valt er weinig te beleven. Na een Lao Beer en papaya salad in een gezellig restaurantje, duik ik dan ook vroeg mijn bed in.
De volgende dag is een herhaling van de dag ervoor, alleen komt de zon nu wat vaker tevoorschijn. De zonnestralen laten de met oerwoud bedekte bergen extra glanzen en mijn gezicht stralen. Er waait een aangenaam briesje door mijn haren en af en toe voel ik spetters van de ruige Mekong op mijn huid. Vanaf mijn plekje voor in de boot hoor ik de motor op een afstandje hypnotiserend ronken. Ik lees een boekje en klets wat met medereizigers, maar bovenal geniet ik van het sprookjesachtige decor om me heen. Hoewel het landschap oogverblindend mooi is en ik er maar geen genoeg van kan krijgen, sukkelen langzaam mijn ogen dicht. Tevreden dommel ik even weg met het fijne gevoel dat het wel goed zit tussen Laos en mij.”
De conclusie: do or don’t?
Zeker doen: als je twee dagen lang op je gemak wilt genieten van een spectaculair landschap, als je graag andere reizigers wilt ontmoeten, als je alvast aan het rustige tempo van Laos wilt wennen, als je even af wilt kicken van je internetverslaving, als je een glimp op wilt vangen van het leven langs de Mekong en als je Laos een onvergetelijke eerste indruk wilt laten maken (ikzelf ga voor deze optie).
Zeker niet doen: als je haast hebt en niet te lang zonder wifi kunt. In dat geval zijn het vliegtuig of de speedboat een alternatief. Laatstgenoemde racet namelijk in slechts 7 uur naar Luang Prabang. Je hebt dan echter amper bewegingsvrijheid en kunt nauwelijks van de bloedmooie omgeving genieten. Bovendien schijnen er regelmatig ongelukken te gebeuren met een speedboat. Ik heb mensen gesproken die de halsbrekende tocht hebben overleefd, maar hun commentaar na afloop sprak boekdelen: eens, maar nooit meer!
Praktische informatie & tips
Ik reisde vanuit Pai naar Luang Prabang. Voor het gemak besloot ik om een dag voor mijn tocht een ‘pakketreis’ te boeken bij AYA Service, een klein reisbureau aan de Walking Street in Pai. Hiervoor betaalde ik 1750 baht (circa 44 euro) inclusief vervoer van Pai naar de grens, een overnachting met ontbijt bij een basic guesthouse in Chiang Khong en twee dagen op de slowboat. De overnachting in Pakbeng moest ik zelf boeken, maar verder is alles geregeld. Lekker makkelijk en bovendien niet eens heel veel duurder dan wanneer je zelf alles afzonderlijk regelt. Vanuit Chiang Mai betaal je ongeveer 1500 baht voor dit totaalpakket. Voor alleen de tocht met de slowboat betaal je 220.000 kip (circa 1000 baht)
Programma:
Met AYA Service vertrek je om 18:30 uur vanuit Pai en arriveer je rond 01.00 uur bij je guesthouse in Chiang Khong. De meeste andere organisaties vertrekken eind van de ochtend al.
De volgende dag kun je om 7.00 uur ontbijten, waarna je naar de grens wordt gebracht. Na alle formaliteiten bij de grenscontrole, stap je in Huay Xai op de slowboat naar Pakbeng waar je na ongeveer 7 uur varen voet aan wal zet.
Na een overnachting in Pakbeng, vertrekt de boot rond 8.30 uur richting Luang Prabang. Aan het eind van de middag word je 10 kilometer voor Luang Prabang afgezet en moet je vervolgens een kaartje kopen (20.000 kip) voor de tuktuk naar het centrum.
Goed om te weten:
– Je visa on arrival voor Laos is 30 dagen geldig en kost 35 USD. Dit dien je ter plekke contant te betalen. Voor je visum heb je tevens een pasfoto nodig. Deze kun je uiteraard meenemen vanuit Nederland, laten maken bij een fotowinkel in Chiang Mai of Pai of (na het ontbijt) laten maken door een medewerker van AYA Service.
– Bij de Thaise douane krijg je eerst een exit-stempel, waarna je met de bus over de Friendship Bridge 4 naar Laos wordt gereden (kosten: 20 baht). Daar moet je bij de douane immigratieformulieren invullen en 35 dollar betalen. Houd rekening met een lange wachttijd.
Extra tips
– Na de grenscontrole word je met de bus naar de opstapplaats van de slowboat gebracht in Huay Xai. Vergeet daar vooral niet om eten en drinken in te slaan, voordat je aan boord gaat. Een heerlijk belegde baguette kost je slechts 10.000 kip. Deze tip geldt ook voor de volgende ochtend in Pakbeng.
– Als je in Pakbeng ter plekke een guesthouse regelt, ben je goedkoper uit dan wanneer je vooraf boekt. In Pakbeng zijn veel guesthouses en in februari was er dan ook meer dan genoeg plek. Voor een eenvoudige privé-kamer betaal je ongeveer 10 dollar.
– Zorg dat je zo vroeg mogelijk bij de boot bent om een fijn plekje uit te zoeken, want als je pech hebt, zijn er geen comfortabele stoelen meer vrij en moet je op een houten bankje zitten of nog erger…in de machinekamer. Tip: voor in de boot heb je het minste last van het lawaai van de motor.
– Neem eventueel een kussentje mee voor het geval je toch op het houten bankje terecht komt. Een vest of trui kan ook goed van pas komen, want het kan onderweg flink afkoelen.
– Extra tip van een lezer: neem je afval mee van boord om het ergens in de prullenbak te gooien. Als je het in de boot laat liggen, wordt het vervolgens zo overboord gegooid de Mekong in. Zonde!
Ben jij weleens met de slowboat van Thailand naar Laos gevaren? Zo, niet..zou jij voor de tocht met de slowboat kiezen? Of heb je binnenkort plannen om van Thailand naar Loas te reizen en heb je nog vragen? Stel ze gerust!
Geen blogpost meer missen? Volg me dan op Facebook
Haha, super grappig, deze boottocht staat nog op m’n lijstje om over te schrijven op m’n blog 🙂
Maar ook ik vond deze boottocht echt super relaxed. Ik heb me werkelijk geen seconde verveeld. Heerlijk naar de omgeving staren. Over de speedboat heb ik ook gehoord dat het super gevaarlijk is. Voor ons was dat dus sowieso geen optie. Wat trouwens wel een beetje jammer is, is dat de boot niet meer in het centrum van Luang Prabang stopt, maar een paar kilometer erbuiten, waardoor je gedwongen bent een tuktuk te nemen. Dat is echt kort voordat wij er waren (eind 2013) veranderd.
De tocht is inderdaad echt relaxed. Alleen beetje jammer van die scam in Luang Prabang…bij ons waren er mensen die de boot niet uit wilden, maar de kapitein vaarde toch echt niet meer verder. Inmiddels weten ze daar in Laos wel hoe ze geld van toeristen moeten verdienen.
Jaa echt he? Is ook wel te verwachten natuurlijk, maar wel een beetje jammer.
Super handig, de praktische informatie. Lijkt me wel het veiligst om via een bureau in Pai te boeken precies? Want heb ook al veel negatieve ervaringen gelezen. Ben je met een organisatie sowieso op tijd aan de grensovergang etc? Want een plaats in de machinekamer moet echt wel een domper zijn…
Als je alles zelf regelt, heb je natuurlijk ook zelf in de hand hoe laat je bij de boot bent. In mijn geval had zo’n 75% van de passagiers het via een organisatie geregeld, waardoor we bijna allemaal tegelijk aankwamen met de bus. De tweede dag heb je het sowieso zelf in de hand. De machinekamer is inderdaad wel een domper, maar de kans dat je een fijne plek hebt is natuurlijk veel groter. En dan is deze tocht echt een aanrader!
Grappig, want ik kan me niet herinneren dat ik iemand heb gezien die via een reisorganisatie was…
Maar wij zijn vanuit Chiang Rai vertrokken. Hebben daar vandaan de bus naar Chiang Khong (vlak voor de grens word je ineens de bus uitgezet en moet je voor het laatste stuk de tuktuk nemen). Bij de grens stap je in een andere bus die je over de brug in Laos brengt. Eenmaal aan de overkant moet je weer een tuktuk nemen naar Huay Xai (waar de slow boat vertrekt). Daar hebben wij vervolgens zelf boottickets gehaald.
Haha, die tuktuks weten wel hoe ze geld moeten verdienen. Wij werden met een grote bus (die stampvol zat) naar Huay Xai gereden, waar we door de drukte bij de douane veel te laat aankwamen. Mensen die op eigen houtje waren gegaan, zaten dus al heel lang in die boot op ons te wachten..
Mij lijkt het in ieder geval wel! Vele malen leuker dan in het vliegtuig zitten. Handig dat je er zoveel info bij hebt gezet, ik ga deze eens even bewaren 🙂
Inderdaad veel leuker (en bovendien goedkoper) dan in een vliegtuig zitten. Een leuke eerste kennismaking met Laos.
Ik heb het zelf niet gedaan in Laos omdat wij van andere kant afkwamen en het niet handig op de route lag. Het lijkt me wel een belevenis, ik houd hier wel van!
Zeker een belevenis! Mocht je toevallig nog eens in de buurt zijn, dan zou ik er zeker voor gaan 🙂
Ja leuke blog, heb zelf deze tocht andersom gemaakt van luang pr naar thailand. Onze boot was relatief rustig, hoewel ik niet zeker weet of het een gelukstreffer was of dat die richting minder gebruikt word. Was zeker een hoogtepunt van m’n reis! Mijn onrust van het lange zitten loste ik op door steeds op een andere plek te gaan zitten.
Volgens mij wordt er inderdaad minder gebruik gemaakt van die richting. Duurt volgens mij ook langer, omdat je stroomopwaarts vaart. Maakt de tocht natuurlijk niet minder mooi 🙂 Voor mij ook zeker een van de hoogtepunten van mijn reis.