Twee weken geleden was ik op stedentrip in Florence. Een stad die al een tijdje hoog op mijn bucketlist stond, mede door de vele enthousiaste verhalen die ik erover had gehoord. De verwachtingen van mijn eerste ontmoeting met Florence waren dan ook hoog gespannen.
Misschien wel iets te hoog gespannen, want hoewel de eerste aanblik van de imposante Duomo me compleet overdonderde, heeft Florence me helaas niet omvergeblazen. Begrijp me niet verkeerd, want ik heb echt prachtige dingen gezien en ik heb ook zeker genoten van mijn stedentrip. Toch miste ik iets. Iets waar ik mijn vinger niet precies op kan leggen. Iets wat met een gevoel te maken heeft.
Neem bijvoorbeeld Piazza della Signoria, volgens velen een van de mooiste pleinen van Florence. Mijn beleving? Het eerste wat je ziet als je vanuit een zijstraat het plein betreedt, is een enorme meute met (veelal Aziatische en Amerikaanse) toeristen die hysterisch rondhuppelen met hun selfiesticks. Ergens achter een enorme drom mensen schijnt de Neptunusfontein te staan waar je met moeite bij kunt komen. Ik heb me er snel uit de voeten gemaakt. Op naar de Ponte Vecchio. Deze wereldberoemde brug is werkelijk waar een schilderachtig plaatje, maar ook hier is er geen doorkomen aan. De brug staat ramvol toeristen.
>> Lees ook: Zien, doen en proeven in Florence
Aan de andere kant van de Arno
Gelukkig is het aan de andere kant van de Arno een stuk rustiger en dus relaxter. Hier loop je niet stapvoets achter een horde toeristen aan, maar slenter je rustig tussen de Florentijnen door de authentieke straatjes. De volkswijk Oltrarno (letterlijk vertaald: over de Arno) staat ook boordevol leuke authentieke restaurantjes. Als ik ooit nog een keer terug ga naar Florence zou ik kiezen voor een hotel of appartement aan deze kant van de rivier. Ik denk dat de locatie van je hotel zeker bijdraagt aan je beleving van een stad en waarschijnlijk hadden we Florence positiever beleefd aan deze kant van de Arno.
Maar misschien lag het ook wel aan het zwijn. De beroemde Porcellino, een bronzen beeld van een zwijn, staat onder de Loggia del Mercato Nuove. Als je het zwijn over zijn neus wrijft en daarna een muntje in zijn bek legt, brengt het volgens een oude legende geluk als het muntje door de tralies in het putje valt. Dat moest ik natuurlijk ook proberen; een beetje extra geluk is altijd welkom! En hoewel het muntje direct in het putje stuiterde, was het geluk vanaf dat moment alles behalve aan ons zijde. Was ik met mijn muntje van 5 eurocent dan toch iets te gierig?
Het bronzen zwijn voor een beetje (on)geluk
Vanaf ons bezoek aan het bronzen zwijn, werd ik namelijk snotverkouden (waardoor het Italiaanse eten en de wijn toch iets minder smaakte), kreeg mijn reisgenote blaren op haar zere voeten, stonden we met enige regelmaat voor een gesloten deur (bij restaurantjes waar we graag wilden eten) en was de halte van bus 7 naar Fiesole voor ons ineens onvindbaar doordat we van het kastje naar de muur gestuurd werden. Oké oké, het zijn geen wereldschokkende gebeurtenissen, maar het kan de pret natuurlijk wel drukken.
Even alle gekheid op een stokje: Florence is echt prachtig. Alleen gewoon iets te druk en toeristisch naar mijn smaak. Ook vonden wij de Florentijnen niet altijd even behulpzaam en kwamen ze vaak gehaast op ons over. Tijdens ons bliksembezoek aan Bologna merkten we meteen een wereld van verschil: de inwoners waren vriendelijker, het tempo lag er beduidend lager en hoewel het er gezellig druk was, was de relaxte sfeer een verademing na de drukte in Florence.
De pracht en praal van Florence
Ondanks bovenstaande kritische noot, wil ik de schoonheid van Florence zeker niet te niet doen. Ik kon niet voor niets mijn ogen niet van de Duomo afhouden en ook het uitzicht op de stad vanaf Piazzale Michelangelo was in één woord: verbluffend. Ik heb dan ook zeker leuke tips verzameld die ik binnenkort met jullie zal delen. Nu als voorproefje alvast een filmpje met alle pracht en praal van Florence.
Ben jij weleens in Florence geweest en hoe heb jij de stad ervaren?
Ik snap helemaal wat je bedoelt met die drukte. Ben er al drie keer geweest, waarvan één keer in de winter. Echt wel eens aangenaam om te doen als er minder toeristen zijn (ook al ben je er zelf ook een natuurlijk :p). In Bologna ben ik zelfs vijf dagen gebleven, we hadden er een appartementje en ik vond het er heerlijk. Zo’n typische studenten stad 🙂
Mijn eerste indruk van Bologna was ook heel positief. Wat een heerlijke stad. Zou er graag nog eens langer heen gaan. Florence inderdaad misschien beter buiten het hoogseizoen.
Ik snap wat je bedoelt! Ik vond Florence heerlijk, maar ik werd niet omvergeblazen door de stad. Gave video trouwens! Overigens was het bij mij een paar jaar geleden volgens mij iets minder druk dan normaal, want ik heb amper Aziaten zien rondhobbelen.. (en de selfiesticks waren toen nog niet echt zo’n hype als dat ze nu zijn!)
Misschien hadden wij wel een extreem druk weekend. Ik ben wel vaker in toeristische steden geweest, maar heb het nooit als heel storend ervaren. Misschien dat ik er ook minder goed tegen kon doordat ik zo verkouden was en me dus niet helemaal fit voelde. Maar goed..Florence moet je hoe dan ook toch echt een keer zien!
Ik heb met krukken door de stad gehopt toen mijn enkelbanden gescheurd waren. Nergens werd ik even voorgelaten en overal werd ik opzij geduwd… Florence is niet mijn favoriete Italiaanse stad, hoe mooi de stad ook is…
Wat vervelend. De meeste mensen zijn altijd zo laaiend enthousiast over Florence, maar ik ben dus blijkbaar niet de enige die het zo heeft ervaren..